Review: Yo-Kai Watch (3DS)

Bassie en Adriaan zaten er dus naast: spoken bestaan wel! Speur ze op, vang ze en knokken met die monsters! Ja, het klinkt, voelt en speelt als Pokémon. Benieuwd?!

Als je Yo-Kai Watch ziet dan kun je niet anders dan de connectie maken met Pokémon. Je gaat wederom op een missie waarbij je zoveel mogelijk verschillende monsters kunt vangen om deze te trainen en mee te vechten. De Yo-Kai zijn spookachtige wezens die er eerder gek of belachelijk uitzien, dan angstaanjagend of tof. Je kunt ze het beste vergelijken met verkeerd in elkaar gezette knuffeldieren.  Deze spookjes beïnvloeden het gewone volk in hun dagelijkse dingen en vallen mensen lastig, jouw taak dus om hier een Watch tussen te steken.

Gameplay

Wat direct opvalt bij deze game is dat alles er gelikt uitziet! Zelfs een stapje mooier dan Pokémon. Je 3DS scherm lijkt bijna geen handheld meer en je duikt direct in een superleuke game die voor Yo-Kai debutanten (such as me) geen idee hebben wat er allemaal gaat gebeuren in deze (kleine) wereld.  De besturing en camera angels zijn allemaal gelijk aan Pokémon. Je rent vanaf bovenaf bekeken door een stad en je gebruikt hier de joy pad voor. Dit werkt uitstekend. Je kunt stukjes rennen, je items raadplegen op dezelfde vertrouwde wijze en met behulp van een duidelijke map op je onderste scherm de weg vinden in een nog onbekende stad.  Maar hoe worden dan die Yo-Kai spookwezens geïntroduceerd?

Het verhaal begint aandoenlijk. Samen met je vriendjes ben je aan het spelen op de speelplaats waar een ‘stoer’ jochie trots zijn verzameling gevangen en gedroogde insecten laat zien. Uiteraard zegt jouw karakter dat jij er net zoveel hebt, of zelfs meer. Het probleem is alleen dat je er nog geen hebt. Als de wiedeweerga ga je via je map opzoek naar plaatsen waar je insecten met een schepnetje kunt vangen. Dit werkt erg leuk. Als je onder een boom loopt, of door het hoge gras (ja, ja) dan zie je een icoontje waar een insect zich bevindt. Je zoomt in op de plek en ziet inderdaad van alles kruipen. Met je joystickie richt je op een bug en er wordt een cirkel zichtbaar met een aantal happen eruit. Dit rondje is een rad waar je aan mag draaien. Als het draaien stopt moet je cursor op de cirkel lijn terechtkomen en niet waar er een hap uit het rondje is. Is dat gelukt, dan vang je de bug!

Het vangen en verzamelen van de bugs is leuk en al gauw heb je de smaak te pakken. Tot het moment je bij een mysterieuze geblokkeerde ingang van een bos komt die opeens opengaat. Wanneer je daar opzoek gaat naar speciale bugs kom je de eerste Yo-Kai tegen. Eigenlijk kom je eerst uit het niets een soort kauwgomballenautomaat tegen. Een ‘Gashapon’ machine spuwt een capsule uit waar Whisper uit tevoorschijn komt. Dit kereltje is een vriendelijk spookje met het typische uiterlijk van een traditioneel spookje (wit, laken, Casper, zoiets). Hij wil graag je vriendje zijn en geeft je de Yo-Kai Watch, jouw tool om spoken te vangen, trainen en te vechten. Yes!

Battle systeem

Het begon allemaal zo leuk! Waarom dan dit bizarre vechtsysteem, waarom? Als de Yo-Kai vechten met andere spookjes dan gebeurt dit eigenlijk allemaal op de automatische piloot! Super jammer, want het voelt een beetje als afwachten en dat is beheurlijk passief gamen, zelfs voor een JRPG. Wat jij mag doen, is bepalen welke drie spoken er mogen battlen, ze vervangen als de HP bijna leeg is en als je blauwe balkje vol is overgaan tot een vreemd spel om een superaanval te doen. Tijdens het vechten kun je wel de HP bijvullen door te helen en als je dan een speciale aanval uitvoert kom je tot een nieuwe, vreemde, ontdekking. Het knokken gebeurt door een soort minigame te spelen op je  touch screen, wat in het begin nog wel grappig is, maar na een uurtje echt irritant is. , die helaas al na een uurtje of vijf beginnen te vervelen. Het vechtsysteem is echt te afwachtend om te genieten van de game. Bij Pokémon is het vechtsysteem simpel, maar tactisch actief, daar had ik ook erg op gehoopt tijdens deze game.

Conclusie

Yo-Kai Watch bijna een supertoffe game. Bijna! Want de looks zijn echt om je vingers af te likken. Ik kan alleen maar hopen dat Pokémon Sun & Moon in november net zo mooi of mooier is. Alles lijkt in deze game extra af te zijn qua design, graphics en op game technisch gebied. Alles behalve het vechtsysteem. Dat is gewoon erg jammer. Het verhaal van de game is wat meer lineair dan je bij Pokémon ziet, maar dat geeft eigenlijk niets. De stad houdt je bezig met alles wat er te beleven valt. Voor de 3DS fanatiekelingen en Pokémon fans zou ik adviseren om deze game wel aan te schaffen. Hij is gewoon supermooi en leuk om te spelen. Probeer je neer te leggen bij de battles en geniet van alles dat Yo-Kai wel te bieden heeft. De game zorgt ervoor dat je wat afleiding hebt tijdens het wachten op Sun & Moon, maar of dit de bedoeling van Level-5 is, dat betwijfel ik 🙂 Want een ‘Pokémon VS Yo-Kai Watch’ battle zou eindigen met een dikke ‘W’ voor Ash. Is Yo-Kai daarom een slechte game? Zeker niet, lekker spelen maar probeer de games niet met elkaar te vergelijken… Zoals ik de hele review wel heb gedaan… Sorry.

Pluspunten

• Grafisch fantastisch
• Veel te beleven
• Pokémon look-a-like

Minpunten

• Matig verhaal
• Kleine wereld
• Battle systeem

Cijfer: 8