Review: Trackmania Turbo

De laatste Trackmania titel die ik speelde was Trackmania 2: Stadium, wat tevens de eerste game was waar een ik review voor schreef. Een snelle racer die die nadruk vooral neerlegt op het verbeteren van tijden en persoonlijk records op verschillende tracks. Ook in het nieuwe Trackmania Turbo is dat niet veel anders.
Na zo veel Trackmania titels is het lastig om vernieuwend te blijven. Nadeo lijkt dan ook de uitdaging in de singleplayer campaign te vergroten en meer nadruk te leggen op het multiplayer onderdeel van deze game.

Gameplay

In trackmania Turbo introduceert Nadeo een viertal auto’s, welke samenkomen uit eerder uitgekomen Trackmania games. Elke auto heeft zijn eigen rijeigenschappen en behoeft zijn eigen rijstijl. Dit zorgt voor de nodige variatie die in eerdere games eigenlijk toch wel ontbrak. Zo heeft ook elk type auto zijn eigen type parkoers en circuits.  Onder de bolides vindt je een stadium stijl / F1 auto, één om te driften, één voor het off-road werk en één om de gekste stunts mee uit te halen. Alle vier de auto’s zijn speelbaar in zowel single- als multiplayer games. In plaats van het kiezen van een auto voor een bepaalde track, behoord er gewoon een auto toe aan het type parkoers of circuit dat je uitkiest. Met deze auto dien je dan de uitdaging te voltooien op die specifieke track, dat behoudt het spelbalans.
Het is erg leuk dat Nadeo hier voor heeft gekozen, je heb die continue wil om beter te presenteren en die gouden medailles binnen te halen. Soms brengt dat de nodige skill en dan ook frustratie met zich mee. De afwisseling zorgt er ook voor dat je meerdere rijstijlen meester moet zijn om de volledige campaign uit te spelen, en ook het wisselen van deze stijlen brengt op zijn beurt weer een uitdaging mee.Het gevoel van snelheid is ook nog altijd aanwezig wanneer je op hoge snelheid een looping neemt, een bocht door drift of met bijna 500 over een circuit stuift met jouw auto. Je moet er echt met je gedachten bij zijn en de tracks door en door leren kennen om zo betere tijden te kunnen neerzetten.

Singleplayer

Het overgrote deel van de singleplayer speel je door het halen van medailles op alle tracks in de singleplayer campaign. De game bevat 200 unieke tracks in vier verschillende gebieden, die ook weer corresponderen met de rijstijlen van de auto’s. De races zijn onderverdeeld in series, zo begin je in de white series, groei je door naar de green series, tot dat je in de black series terecht komt waar je de allergrootste uitdaging in zal vinden. Elke serie is op zijn beurt weer onderverdeeld in de vier stijlen waarvan je voor elke serie tien verschillende races moet rijden.

Hoe verder je in de series komt, hoe lastiger de races en dus groter de uitdaging wordt. De gouden medaille is de target, maar daar houdt het niet op. Je kan ook ‘trackmaster’ worden van een bepaalde track, en verdiend daarbij een mooie groene medaille. Dit houdt eigenlijk gewoon in dat je de snelste tijden van de developers hebt verslagen, althans dit was het geval in de vorige games.

Naast de campaign vindt je nog meer content in de vorm van uitdagingen die je onder vrienden kan maken en delen, of openbaar. Bijzonder is het de Double Driver Campaign, die ik helaas nog niet heb kunnen proberen op het moment van schrijven. Hier is het de bedoeling dat je met twee mensen in een auto zit waarbij je allebij de auto kunt besturen. Je zal dus met twee spelers de tracks moeten afleggen in één auto en goed op elkaar ingespeeld zijn om de beste tijden te halen.

Multiplayer

De online modus voor Trackmania Turbo is eigenlijk niet veel anders dan de singleplayer campaign. Het gaat om het neerzetten van de snelste tijd, enkel krijg je nu 5 minuten de tijd om een ‘snelste’ tijd neer te zetten. En aan het einde van de ronde krijg je te zien wie er daadwerkelijk de snelste was. Een groot voordeel van deze speelmodi voor multiplayer is dat niemand jouw in de weg kan zitten bij het neerzetten van de snelste tijd. Niet iemand die je net voor de finish even de vangrail in drukt om jouw eerste plaats te kapen.
Tegelijkertijd is het jammer dat dit de enige speelmodi is voor multiplayer, het liefste ben ik zelf diegene die een tegenstander de vangrail in rijdt in de laatste bocht vlak voor de finish.

Trackbuilder

Een feature die ik al jaren waardeer in arcade racers is een trackbuilder, en Trackmania is Trackmania niet zonder deze feature. In het begin is het even goed schelden op de trackbuilder, er zijn vele keuzes die je moet maken voor jouw track. Er is niet echt beschreven wat elk stukje track wat je aanlegt doet, en soms zie je dat pas wanneer je voor de eerste keer over de baan racet. En ja in mijn geval stond er plotseling een betonnen pijler in het midden van de weg.

Eénmaal op gang merk ik dat je ontzettend veel vrijheid hebt en enkel gelimiteerd bent door de types track waaruit je kan kiezen. Het is mogelijk om tracks uit verschillende speelstijlen te gebruiken waardoor er veel afwisseling mogelijk is. Lange en korte tracks, of zelfs circuits je kan het allemaal bouwen.

Grafisch

Met games die ik enkel op console speel laat ik dit kopje maar al te graag weg. De graphics zijn zoals ze zijn, goed slecht, foutjes maar meer kan je er niet over zeggen. Echter is Trackmania de eerste game die ik in lange tijd review voor op de PC, en dat bied opties in grafische aanpassingen. Allereerst, ja de game ziet er ontzettend mooi uit en schreeuwt ‘ik ben een arcade game’ en dat is precies zoals je het wil in Trackmania. Zelfs het water is gedetailleerd maar ook de verschillende typen tracks zijn mooit uitgewerkt.

Zelf draai ik de game op een QHD resolutie ( 2560 x 1440 ) op maximale grafische settings. Opvallend is dat mijn ondertussen twee jaar oude GTX 770 videokaart de game gemakkelijk draait en dat netjes tegen de Vsync aan van 60 frames per seconde. Dat betekend dat deze game er niet alleen goed uit ziet, maar ook niet bizar veel vraagt van de videokaart. Met een relatief goedkope mid-end game computer zal je deze game zonder problemen kunnen draaien.