Review: Remember (vanaf 19 Mei in de bioscoop)

Vanuit het tehuis wordt hij geholpen door zijn vriend Max die alles wat ze daarvoor gepland hebben opgeschreven heeft in een gedetailleerde brief. Eenmaal uit het tehuis raakt Zev regelmatig zijn geheugen kwijt maar blijft de hele tijd informatie halen uit die o zo belangrijke brief. Onderweg plant de aan huis gebonden Max de hele reis vooruit zodat niets Zev in de weg staat om zijn doel te bereiken. De bedoeling is om ene Otto Weissling te vinden die schuilgaat onder de naam Rudy Kurlander. Hij zou volgens de informatie van het Simon Wiesenthal centrum geëmigreerd zijn na de oorlog naar Amerika en daar onder die naam een nieuw leven te hebben opgebouwd. Er bestaan 4 personen in die leeftijds categorie die de naam Rudy Kurlander heten en hij gaat ze alle 4 langs. De eenzame roadtrip brengt hem langs mensen die weliswaar van alles met de tweede wereldoorlog te maken hebben, maar toch niet die commandant zijn die hij zoekt. Dan is er ook nog die dementie. Iedere keer als hij geslapen heeft wordt hij wakker om erachter te komen dat zijn vrouw is gestorven, ze zwaar ziek is geweest en dat hij op een queeste is om zijn verleden en daarmee zijn verloren familie genoegdoening te geven.

Mening

Remember is een hartstochtelijke film met een simpel maar meeslepend verhaal dat je echt naar de strot vliegt. Christopher Plummer geeft een fantastische acteerprestatie die iedereen zou moeten zien. Het onderwerp, de tweede wereldoorlog, is volgens mij nog nooit op deze manier voor het voetlicht gebracht en het levert fascinerende taferelen op. De dementie waar Zev aan lijdt wordt op een prachtige manier door Plummer weergegeven zodat je iedere keer als hij wakker wordt kennis maakt met de hevige storm aan emoties die hij doormaakt als hij alles weer voor de eerste keer lijkt te horen. Zeer indrukwekkend. Martin Landau speelt zijn vriend op afstand, Max, die Zev helpt op zijn reis. Dat doet hij heel breekbaar en klein. De regisseur Atom Egoyan, staat bekend om zijn ‘longshots’, scenes die gewoon doordraaien zonder dat erin geknipt is. Ook in Remember zitten een paar van deze kunstwerkjes en Landau hoeft het eigenlijk alleen maar te laten gebeuren. In een zeer belangrijke bijrol zien we Dean Norris, bij het grote publiek bekend van zijn rol als Hank uit de serie ‘Breaking Bad’. In Remember laat Norris zien dat antisemithisme iets is van déze tijd en zet hij ons met beide benen op de grond. In deze indrukwekkende scene domineert hij samen met Plummer ruim 10 minuten van de film. Je zou kunnen zeggen, het hart van de film, of film in de film. Met de camera zit de regisseur dicht op de huid van Plummer en dat werkt heel indringend. Door zijn acteren krijg je echt een goed beeld van de verschrikkingen die deze oude man heeft moeten doormaken tijdens de tweede wereldoorlog. Goederentreinen, plattegronden van hotel etages en als hij net ontwaakt, geluid van groepen in paniek verkerende mensen tijdens een bombardement, helpen om de oorlog waar hij nog steeds in zit kracht bij te zetten. Het enige, absoluut enige minpuntje betreft de cut van een kleine intieme scene waarin Zev kwetsbaar mooi piano speelt naar de volgende scene waarin hij voor zich uit staart in de bus, vergezelt van dezelfde muziek, maar dan door een 60 koppig orkest. Jammer, dat had mijns inziens beter klein gehouden kunnen worden. Verder is Remember in het tijdperk van blockbusters een aangrijpend verhaal in zijn eigen soort, dat gezien moet worden door een groot hedendaags publiek. Aanrader eerste klas!

Met dank aan Paradiso Filmed Entertainment voor het mogen bijwonen van de persvoorstelling. Remember is vanaf 19 Mei te zien in bioscoop en filmhuis.