Review: Punch Club (PC)

Keer terug naar de eind jaren ’80 en waan je in een fantastische pixel art wereld en in een toffe mix van Double Dragon, the Sims, Turtles en de film Fight Club.

De ontwikkelaar Lazy Bear games heeft gezorgd voor een prachtig design en superleuke chiptune sounds die je terugbrengen naar de tijd waar pixels niet meer dan normaal waren. Voor iedereen die geboren is rond 1975-1985 zal deze game vol zitten met verwijzingen naar bekende games en films  met hun karakters. Zo zie je in een pizzahut John Travolta en Samuel Jackson aan een tafeltje zitten, komt er een Brad Pitt look-a-like voorbij die zich voorstelt als Tyler en lijkt je ouwe trainer Mick wel heel erg om de Mickey van Snatch.

Story

Punch Club heeft een flinterdunne verhaallijn die je eigenlijk direct wel mag vergeten. Je vader is doodgeschoten en als wraak besluit je de allerbeste freefighter te worden die er bestaat. Je vecht en traint zonder handschoenen, in je driekwartbroek, maar dat geeft allemaal niet. Het draait hier maar om één zaak en dat is eat, sleep, train, repeat! Je bent een single sportdude en eigenaar van een éénkamer studiootje waar je bank je bed is en je kat je beste vriend. (Oh en die kat is irritant!)

Gameplay

De gameplay is het best te beschrijven als een point-and-click, fight manager, rpg 🙂 Nou… Ja, dat dus. De besturing is aanwijzen en klikken, jij als speler zorgt er eigenlijk voor dat je voldoende traint, wedstrijden vecht, eet, slaapt en werkt. Als je deze opties allemaal goed verdeeld krijg je voldoende punten om speciale aanval- en verdedigingstechnieken vrij te spelen en deze toe te passen in de gevechten. Je start vanuit je woning waar je kunt eten, relaxen, trainen en slapen. Van daar uit klik je op je landkaartje om per voet of per bus naar een bestemming te gaan. Bestemmingen zijn natuurlijk de gym, de supermarkt, pizzatent, je werk en nog wat locaties die gedurende het spel worden toegevoegd.

Vechten!

Het eerste gevecht was even verwarrend: bovenin is namelijk te zien welke acties je kunt uitvoeren tijdens een fight en het leek even alsof je zelf de acties moest aanklikken om jouw karakter te laten vechten. Dat is niet zo. Je kunt eigenlijk achterover gaan zitten en afwachten of je karakter het gevecht wel of niet wint. Voordat een gevecht aanvangt kun je een aantal actie-icoontjes plaatsen in een tool bar. Hoeveel plekjes je hebt om in te vullen ligt aan je speeltijd. Je begint met twee vrije spots. Als eerste kun je geloof ik een trapaanval en een stootaanval plaatsen. Later komt daar een verdedigingsmanoeuvre bij en dit kun je uitbreiden tot speciale aanvallen, ontwijkingstechnieken en een keihard pak slaag.

Als je tijdens het gevecht merkt dat je balkje met energie te hard achteruit gaat dan kun je tussen de rondes door wisselen van tactiek. Minder heftige aanvallen die minder energie kosten. Je kunt ook kiezen voor een extra verdediging of er juist extra hard induiken. Hoe meer battles je wint, hoe meer verschillende aanvallen je vrij speelt.

Conclusie

Punch Club begint heel logisch en spelenderwijs begin je alles al vlot te snappen. De verhaallijn en dialogen zijn niet geweldig, maar dat is niet nodig. Wel is de gameplay, de uitdaging en de vernieuwende snufjes die je leert allemaal erg leuk. Tot je op een gegeven moment het allemaal letterlijk niet meer kunt managen. Je karakter heeft honger en slaap nodig, maar je hebt ook geld nodig van je werk om te kunnen trainen, want je verliest te veel opgebouwde kracht en fitheid. Je kunt via een duistere vent wat geheime drankjes kopen, maar die zijn weer redelijk duur, dus je moet weer werken. Er moet zoveel gebeuren dat het lastig is om een goed schema te vinden, dat werkt.

Het is wel gaaf dat je op een gegeven moment veel geld hebt en wat hometrainers kunt kopen om thuis te trainen. Maar toch, als je dan weer veel thuis traint of geld spaart dan loopt je fitheid weer achteruit. Ik heb de game zelf 4 uur gespeeld en zat toen vast in de vicieuze cirkel van letterlijk: eat, sleap, train, work, repeat. Dat werd wat veel hetzelfde. Ik had graag extra uitbreiding gezien in meer geld voor gewonnen of verloren gevechten, meer outfits, bokshandschoenen, soorten eten (want alleen biefstuk en pizza is niet echt top). Ook kan je wel eeuwig zonder drinken?

Al met al is het een game die supertof is, vernieuwend is en lekker speelt. Zelf moet ik nog een manier zien te vinden om uit mijn cirkeltje te komen en eens wat meer te winnen. Ik zou zeggen koop het (voor een prikkie) en laat me eens zien hoe het wel moet.

Pluspunten:

• Retro Art
• Retro Music
• Management

Minpunten:

• Herhaling
• Verhaal

Cijfer: 8