Review: Land of Mine (Under Sandet) vanaf 31 Maart in de bioscoop.

Met de blote handen moesten miljoenen door Duitse troepen gelegde landmijnen verwijderd worden en wie kan je dat beter laten doen dan degene die ze daar ook geplaatst hebben. St. Carl Rasmussen een Deense Commandant, geeft in Land of Mine leiding aan een groep soldaten die in een houten schuur verblijven om vandaar uit op het strand aan het werk te gaan. In het begin van de film wordt vrij nauwgezet en ik heb begrepen ook waarheidsgetrouw uitgebeeld hoe deze jongens in korte tijd klaargestoomd worden om hun gevaarlijke werk te kunnen doen. Dat daarbij zo nu en dan al een slachtoffer valt wordt op de koop toegenomen. Eenmaal op hun aangewezen locatie beginnen de ontberingen en het echte werk pas echt. Er is weinig eten en Rasmussen is streng voor de jongens. Onderling worden kleine ergernissen uitgevochten en zien we langzaamaan korte achtergronden van de verschroeide levens van deze jonge mannen. Afgedankt door hun eigen land, vervloekt door hun gastheer en op een uiterst onheilspellende plek wordt er gedroomd over een zonnige toekomst. Voor velen blijft het een droom.

Mening

Land of Mine is een indringend portret over deze groep soldaten die maar bij weinig mensen bekend is. Het is waar en daardoor heel erg wrang om naar te kijken. Immers, deze jongens worden verantwoordelijk gehouden voor heel veel leed dat bedacht en uitgevoerd is door anderen. De kant van de geallieerden in de film blijft dan ook marginaal, er is duidelijk gekozen voor het drama dat de Duitse troepen hier treft. Martin Zandvliet wind er geen doekjes om en schetst met enkele scherpe scenes de verhoudingen om door te stoten naar de kust waar het echte verhaal kan beginnen. Langzaamaan vervaagt goed versus kwaad en dat komt niet in de laatste plaats door het uitzichtloze uitputtende werk dat gedaan moet worden. We krijgen wat meer sympathie voor de Duitsers door verhalen over hun achtergrond, overpeinzingen over de toekomst en de wil om te overleven. Op sommige momenten doet de Deense Commandant een beetje grotesk aan en is het gedrag van de dichtstbijzijnde bewoonster wel erg clichématig maar het stoort gelukkig niet teveel want de verschrikkingen die getoond worden houden de kijker vakkundig bij de les. Als er voor het eerst een op scherp staande landmijn in beeld komt deins je als vanzelf zo diep mogelijk in je bioscoop stoel weg, bang voor wat er komen gaat. Het is tekenend voor de verteltrant. Niet voor niets de Oscar inzending van Denemarken van dit jaar. Land of Mine (originele titel; Under Sandet) is een rauwe film die je doet beseffen dat de ene of de andere partij in een oorlog niet perse beter is maar dat we allemaal mensen zijn die elkaar verschrikkelijke dingen aandoen.

Land of Mine is in Nederland te zien vanaf 31 Maart en wordt uitgebracht door Paradiso Films.