Review: Dawn of the planet of the apes (DVD)

Eerlijk is eerlijk, dat we tien jaar moesten wachten op het tweede deel was niet heel vervelend. De reboot in 2001 was aardig, maar niet indrukwekkend. Rise of the planet of the apes was dan ook een hele verbetering. Met name doordat regisseur Tim Burton veel meer aandacht had besteedt aan het ontwikkelen van de karakters in deze prequel. In Dawn of the planet of the apes zet deze lijn door.

Opnieuw maken we kennis met Ceasar, de leider van de apen. De apen zitten nu in een jungle met in de verte een stad. We zijn tien jaar verder en twee winters lang hebben ze al niets meer van de mensheid vernomen. Ceasar heeft het vermoeden dat de mensheid toch echt ten onder is gegaan aan het virus dat de planneet in haar grip heeft gehouden.

Niets blijkt minder waar als de apen ineens op een kleine groep mensen stuiten. Een groep die kennelijk op zoek is naar een oude stuwdam. De overlevenden hebben bijna geen energiebronnen meer over en de dam zou de overlevenden in staat stellen om eindeloos energie te blijven gebruiken. Hoewel het hele verhaal meteen al lijkt te escaleren, lijken de apen en de mensen er wel uit te komen. Toch blijkt de aap Kobe en een kleine groep mensen op andere gedachten te komen.

Dawn of the planet of the apes is een subtiele verwijzing naar George Orwells film Animal Farm. De film waar alle dieren gelijk waren, maar een aantal dieren meer gelijk dan anderen. In Dawn of the planet of the apes stellen de apen dat apen geen mensen zijn en dat apen geen apen doden. Een wet die vastligt tot er een coup binnen de apengroep ontstaat.

De animatie in Dawn of the planet of the apes is verbluffend. Zeker wanneer honderden apen zich door de oerwouden verplaatsen. En dan hebben wij slechts naar de DVD release van de film gekeken. Qua extra’s pakt Fox niet echt uit op de DVD, maar dat is natuurlijk te verwachten.