Review: Agatha Christie – The ABC Murders (PS4)

Een detective zie je vaak genoeg terug in een spannend boek of een lekkere film, maar nu is de Belgische bromsnor Hercule Poirot op je PS4 te bewonderen!

Ze komen wat weinig voor, de detective op je console, maar er zijn wel sterke titels langsgekomen de laatste tijd zoals LA Noire voor de PS3 of de nieuwere titel Sherlock Holmes: Crimes & Punishments op de PS4. In deze review lees je of de ABC murders daar tussen past?

Oké, Belgische trots is misschien wat overdreven gezien het feit dat het gaat om een fictief persoon, maar ik kan me voorstellen dat als we een Baantjer game op de PS4 hadden dit ook geen ridderonderscheiding zou misstaan. Anyways, de ABC murders is een zeer verhalende, grafisch bijzondere detective game met tricky puzzels en dat allemaal op het ‘dooie’ gemakje.

Agatha Christie (Agatha Mary Clarissa) was volgens mijn beste vrienden van Wiki een wereldberoemde Britse schrijfster, die uitgroeide tot één van de meest succesvolle auteurs aller tijden. Haar werken werden in ten minste 108 talen vertaald en nu zelfs vergamed (Dat woord bestaat geloof ik -nog- niet). The ABC Murders is gebaseerd op één van haar boeken en nu verkrijgbaar op PC, X-one en PS4. Voor de review zijn we voor de console versie van Playstation gedoken.

The ABC Murders is een detective spel. De speler is wat minder actief Door wat minder actie, maar meer een soort point-and-click achtige avonturen game waar je in een filmische omgeving aanwijzingen oppikt en mysteries oplost.  De eerste vijftien minuten van de game die ik speelde heb ik bijgevoegd als Youtube filmpje. Hier zie je dat vooral de eerste vijf minuten wat langzaam opgang komen met wat korte introductiefilmpjes, een klein beetje dialoog wat een houterige intro lijkt. Wanneer je de controls krijgt wordt het direct wat interessanter.

We zijn aangekomen in het eerste dorpje waar een moord is gepleegd. Je krijgt de controle over de hoofdpersoon en we wandelen rustig over de scene. Wel erg rustig. In het begin is het prima, maar wat later wil je eigenlijk een renknop of af en toe even te gassen. Ik zeg jongens add the command: square = running while walking. We spreken met wat mensen daar en terwijl ze praten let je op hartslag, houding, gelaatsuitdrukking om te zien of iemand nerveus is. De controller trilt als je langs iets belangrijks komt. Dat is op zich wel prettig anders ben je wel erg op jezelf aangewezen. Al snel gaan we een sigarenwinkeltje waar de moord is gepleegd, of ieder geval, waar het lijk ligt. We merken op dat de winkel er keurig bij staat, net alsof het lijk daar is gedumpt in plaats van vermoord. In de kassa bevinden zich wat aanwijzingen voor een geheim compartiment in de geldlade. Er staan wat cijfertjes op de kassa die een code blijken te zijn. Wanneer deze opengaat ontvangen we een sleutel.

Iedere locatie waar je komt waan je je in het oude (begin 20e eeuw van) Engeland waar aan ieder detail is gedacht. De art lijkt de eerste looks wat simpel, maar al gauw merk je dat je er aan went en het een filmisch geheel geeft. De voice acting is bijzonder goed geslaagd, het zou erg saai zijn als het enkel dialoogvensters zouden zijn. Over de dialoogtekst moet ik zeggen dat hier juist weer een beetje leven in mist. Met een heel boek wat je kunt gebruiken als bron zijn de gevulde spreekwolkjes wat mager. Maar omdat de storyline uit een goed boek komt voel je gewoon hoe het hele plot zich ontvouwt, heerlijk is dat: een game waar het verhaal centraal staat.

Het leuk is dat de makers van de game je al snel een gevoel geven van macht. Dat is natuurlijk niet zo, want in je bewegingsvrijheid ben je behoorlijk beperkt. Toch, omdat je zelf mag kiezen waar je in de ruimte naar toe loopt en welk voorwerp je kiest om nader te bestuderen, voelt het alsof je vrij bent. Het is of jij bepaalt waar je naar toe loopt en wat je bekijkt. Als je dan een geheim ontrafelt, ook al ligt het soms zo voor de hand, voel je je echt een ware detective. In het filmpje zie je dat er op de kassa, die ik open, een aantal cijfertjes staan geschreven. Ik draai er toch een aantal keer voorbij en ik weet zeker dat iedereen het sneller oplost, toch voelde ik me Sherlo… euhum…  Hercule Poirot.Het grappige van de cast is dat Hercule Poirot een superdik Frans/Engels accent heeft. Het steekt zo lekker af tegen de compagnon Kapitein Hastings die weer heerlijk Brits spreekt. Het deed me direct denken aan een scene uit the Pink Panther wanneer de inspecteur een taalcursus volgt. Hiervan zal ik jullie niet weerhouden van een grappig filmpje. Voor de één te droog en voor de ander hilarisch. Dat is eigenlijk precies zoals deze game zal vallen. Voor de ene gamer is het echt te saai, voor de ander is het uitgebreid ontspannen met af en toe een pijnlijke hersenkraker bij de grijze hersencellen die je aan het werk zet.

Conclusie

The ABC Murders is een supertoffe game voor iedereen die geen snelle actiescènes zoekt, maar een ontspannen spanning in puzzles, oplettendheid en diepe plots. De moeilijkheidsgraad ligt niet te hoog in de algemene gameplay. Je krijgt aanwijzingen in de vorm van highlights en trillingen, maar het maakt het zeker niet vervelend of te voorspelbaar. De echte puzzels zijn wat lastiger, lastig genoeg om stiekem het één en ander even te Googlen omdat tijd nu eenmaal… tijd kost. De game zal waarschijnlijk geen main stream publiek treffen. Het is al lastig genoeg voor de ontwikkelaars om aan alle eisen te voldoen. Daarom is deze game in dit genre juist zo leuk. Voor een relatief lage adviesprijs van € 39,95 is The ABC Murders een superleuke game om te spelen. Tip: Al is de game een 1 player game, het is superleuk om met z’n twee door het verhaal te gaan en samen na te denken over de aanwijzingen. Al moet je dan wel af en toe de controller afstaan.

Pluspunten:

• Voel je een detective
  Voice acting
  Verhalend

Minpunten:

• Soms langzaam
  Bewegingsvrijheid
  Dialogen

Cijfer: 8